Be YOU tiful

17 maart,
Wat 17 maart alweer. Ik denk dat mijn laatste blog alweer 3-4 weken geleden is.
Na een waanzinnige tijd in Langkawi was het ma drie weken toch wel tijd om weer verder te gaan.
Voor diegene die mij allemaal op facebook hebben, hebben ondertussen al aan mijn foto's gezien waar ik ondertussen allemaal geweest ben.
Na Langkawi, één nacht naar Penang, vanuit Penang drie dagen naar Cameron Highlands, daarna via Kuala Lumpur naar Singapore, na drie nachten terug naar Kuala Lumpur en vanuit daar richting paradise, Perhentian Islands. Vanuit daar, jaja terug naar Kuala Lumpur (!).
Toen werd het ook weer tijd om Malaysia gedag te zeggen en een ander land te leren kennen. Ik ben in Myanmar nu!!
Dat was alles in vogelvlucht, ik zal nu iets meer over mijn belevenissen vertellen.

Penang, ik ben daar nu twee keer een nacht geweest omdat het op de route lag en dat is eigenlijk ook de enige reden waarom ik daar geweest ben. Het is niet mijn stad, zal ik maar zeggen. Hihi

7.30 uur in de morgen, de pick up voor Cameron Higlands, natuurlijk Asian time, pick up 8.05 uur. Met de mini bus naar de grote, luxe bus. Luxe stoelen, lekker verder slapen.
Toen we de bergen in reden, was ik gelukkig wakker. So, ik wist dat de natuur mooi kon zijn, maar zo mooi, prachtig, groen, watervallen, theeplantages, en het uitzicht!
Aangekomen, eerst van een koffie genoten, bij een tentje dat later ons favoriete eettentje bleek te zijn. We hebben hier vervolgens iedere dag gegeten, ik kan helaas de naam niet meer herinneren, iets met Hill... Haha
Energiek van de koffie op zoek naar ons hostel, Daniel's Lodge. Een bed voor 15 ringet per nacht, omgerekend rond de 3-4 euro!
De eerste dag zijn Kia en ik op verkenningstocht gegaan. Kia heb ik ontmoet in Langkawi, de planning is nu om tot het einde samen te blijven, omdat we dezelfde landen willen bezoeken.
Na twee uur wandelen zijn we terug gegaan naar het hostel om te kijken of Felix plannen heeft.
Felix, ook ontmoet in Langkawi, hij is het reismaatje van Kia, maar vindt het interessanter om het hostel van binnen en buiten te leren kennen en te werken.
Maar goed dat Kia en ik elkaar gevonden. Na lekker gegeten te hebben en een uur in de gezamenlijke ruimte gezeten te hebben van Daniel's Lodge waren we toe aan ons bed.
Het rook niet heel fris in the dome en brrrrr wat was het freezing cold. Vandaag was de eerste dag dat ik daadwerkelijk de lange broek, een vest en de dichte schoenen aan moest. Ieuw, het was 12 graden in de avond en nacht.
Oh ja, vandaag hebben we een dagtrip geboekt voor morgen, op naar de theeplantages.

Early morning, om 9 uur is the pick up, maar we moeten wel ontbeten hebben en dat kost tijd in Asia, dus om 8 uur de deur uit voor een snel ontbijt. Met een heel koffiedrama... Bij het tentje waar we ontbeten hadden ze geen koffie, okay mo worries, er is een statbucks. Apparaat kapot. Wel filterkoffie. Okay, voor Kia een koffie, half koffie, half melk. Cup voor de koffie tot de rand vol, geen plek meer voor de melk. kia krijgt het duidelijk gemaakt om een grotere beker te geven, zodat ze de koffie en de melk kan mengen.
Okay, poging twee, nu zal hij het wel snappen.. Ik laat met een handgebaar zien hoeveel melk ik bij de filterkoffie wil, hij zegt dat hij het begrijpt en om het te bevestigen pakt hij een espresso cup om te vragen of dat de juiste hoeveelheid is. Yes, het gaat lukken.. Of toch niet? Nee! Ik krijg een volle kop koffie en een espresso cup met melk. Ook ik vraag hem voor een grote cup, zodat ik de melk bij de koffie kan doen. Haha heerlijk. Maar het mooiste is, dat de medewerker van de Starbucks rustig en netjes blijft, terwijl we elkaar niet begrijpen. Dat zou bij ons toch wel anders zijn.
Haha leuk koffie verhaal.
Op naar de rest van de dag. Dat zal ik wat korter houden, want de foto's vertellen meer over de omgeving.
Om te beginnen gingen we de bergen in, op naar de theeplantages, wat ziet dat er mooi uit, nadat we een aantal foto's hadden gemaakt van het uitzicht vertelde de gids het een en ander over de thee. De grootste les voor vandaag; alle thee komt van dezelfde theeplant. Zowel de zwarte, als de witte en de groene thee. En de rooie thee, zoals rooibos, quess what, dat is geen thee! Of in ieder geval, het wordt niet van de theeplant gemaakt.
Vanuit de theeplantage zijn we naar het hoogste punt van de Cameron Highlands geweest, zo'n 2600 meter. Daarna hebben we de theefabriek bezocht, leuk en interessant om te zien hoe thee geproduceerd wordt. En natuurlijk even proeven, de BOH thee uit de Cameron Highlands. Nog een interessant feitje, één theeplant gaat 100 jaar mee. Mooie investering!
Na de theefabriek naar een aardbeienfarmer en de vlindertuin om vervolgens via een tempel de jungle in te gaan. Ruim drie uur hebben Kia en ik een route gelopen door de jungle. De wegwijzing was niet wat net zou moeten zijn, maar we hebben er toch samen voor gezorgd dat we weer in de bewoonde wereld terecht kwamen.
Helaas zijn we maar één slang tegen gekomen in the jungle en waren we te bang om een foto van de slang te maken. Daar gaat mijn bewijs. Hahaha

Met de bus terug naar Kuala Lumpur, ja dat was alweer de derde keer. Puur en alleen om de volgende dag naar Singapore te vertrekken. Mijn meest gehaatte bustour tot dusver. Wauw, ze hadden ons verteld dat we in 5 uur in Singapore zouden zijn, wij hebben er 9,5 uur over gedaan. En dat met 1 busstop. Ja, de bus is wel vaker gestopt, maar dan mochten we er niet uit. Eén man kreeg het toch voor elkaar om naar de wc te mogen, hij kwam terug met twee flesjes drinken. De buschauffeur kwam naar boven om hem op zijn kop te geven. Hij had gevraagd of hij naar de wc mocht, niet om drinken te halen. Haha En bij de volgende stop mocht niemand er uit, er werd wel heel veel bagage uit de bus gehaald, wat bleek, het toilet had gelekt en alle inhoud was over de bagage heen gelopen. Thank God, niet mijn backpack! :) Daarnaast zouden we met één bus gaan, wij hebben er vier (!) gehad om in Singapore aan te komen.
Maar wat is Singapore een geweldige plek op de wereld. Wat is het precies een land? Nou het lijkt meer op een grote stad, in twee dagen kan je heel Singapore zien. Maar een grote stad met een geweldig gevoel. Tot nu toe moest ik het nog niet zo van de grote steden hebben, maar in Singapore kon je ademen. Ja er waren ontzettend veel hoge gebouwen, maar je was er niet benauwd, je kon gewoon adem halen, voelde de wind en de zon.
We zaten in een mooi hostel, dorm met 8 bedden. We hadden de dorm voor ons zelf. In Singapore heb ik Stefano, Bambi, ontmoet. Bambi is een vriend van Kia uit Barcelona. Oorspronkelijk komt hij uit Italië, Milaan.
Felix heeft ons verlaten in Singapore, hij ging terug naar Maleisie. Met Kia en Bambi heb ik het super gehad im Singapore. De eerste dag hebben we elf uur gewandeld door Singapore. Wat valt er veel te zien! En het verschil met dag en nacht, super om te zien, hallo neonverlichting!
De tweede dag hadden we opnieuw grootse plannen om veel te gaan zien, maar we waren allemaal ontzettend moe. We liepen door de Botanic Garden zonder echt iets te zien, zonde! De laatste dag moesten we ons klaar makem om verder te gaan met onze reis.

Terug naar Kuala Lumpur, om daar weer één nacht te overnachten in Birdnest, om de volgende dag met het vliegtuig naar the Perhentian Islands te gaan. We vlogen maar Kota Bharu, daar moesten we met de taxi naar de ferry. Een uurtje later waren we in Paradise. Wauw! Blauw water, witte stranden, bungalows op de stranden. Waanzinnig mooi. En niet onbelangrijk, een heerlijke brandende zon.
We vonden een prima bungalow, waar we een week zijn verbleven.
Een aantal dagen zonnen en genieten veranderde in een aantal dagen onderwaterwereld. Ik heb mijn open water PADI gehaald! De onderwaterwereld is geweldig, het koraal, de vissen, planten, de rust, wauw! Ik ben met Kia aan de cursus begonnen, helaas mocht zij hem niet afronden, omdat zij astma heeft en geen doktersverklaring bij zich had. Helaas.
Wel hebben we samen op de zondag een ontzettend mooie snorkeltocht gedaan. Prachtig! En jam de foto van de haai op facebook is echt! Er waren momenten dat er 8 haaien om ons heen zwommen!
Tijdens mijn verblijf op Perhentian kreeg ik een berichtje van mam, of ik veilig was. Er was namelijk een vliegtuig zoek. Ik was gelukkig helemaal veilig. Maar wat een vreselijk verhaal! En het erge is, er is nog geen duidelijkheid waar het is.
Donderdags zijn we terug gegaan naar het vaste land en hebben Kia en ik 's nachts de bus genomen naar, jawel, Kuala Lumpur. We hebben afscheid genomen van Bambi, hij is naar Borneo gegaan om nog een aantal mooie duiken te maken.
In Kuala Lumpur ben ik nu vijf keer geweest, en eerlijk gezegd begin ik het nu een leuke stad te vinden. Dat komt voornamelijk doordat ik tijdens mijn laatste verblijf niet in ChinaTown ben geweest.

Om 6 uur waren we bij ons hostel, waar we drie kwartier hebben moeten wachten, om binnen te kunnen. Eenmaal binnen hebben we twee uurtjes geslapen om er vervolgens op uit te gaan. We waren namelijk in Kuala Lumpur om ons visum te regelen voor Myanmar!
En wie kwamen we daar tegen, Felix. Hij verblijft zijn laatste dagen in Kuala Lumpur, voordat hij terug vliegt naar Europa.
Wat is de wereld toch klein! ;)

Myanmar! Daar kijk ik echt naar uit!
Op het moment dat ik dit blog AFschrijf, want het is ondertussen alweer 23 maart, zit ik in de nachtbus in Myanmar. Op naar onze laatste bestemming in Myanmar, Mandalay. In mijn volgende blog zal ik mijn ervaringen uit Myanmar met jullie delen. Ik kan jullie vertellen, het is meer dan geweldig!! Maar later meer!

Oh my God, wat houd ik van mijn leventje op dit moment. Ik geniet het meeste van de mensen die ik ontmoet. Allemaal zo lief, zo oprecht.
Mijn reis is tot nu toe, meer dan geweldig! Ik geniet nog steeds iedere minuut van alles wat ik doe. Leer iedere dag nieuwe dingen van alles en iedereen om me heen.
En als ik merk dat ik de mensen van thuis toch wel een beetje mis, denk ik even aan de geweldige mensen die ik thuis om me heen heb om vervolgens weer wakker te worden om verder te gaan met mijn fantastische droom.

Waardeer wat je hebt en wie je bent!

Dikke kus vanuit de bus in the golden Myanmar.