Cambodia, a land with a history

Het einde van mijn reis komt nu echt in zicht. Maar ik heb jullie beloofd om over het mooie Cambodia te schrijven.
Ik had al aangegeven dat Cambodia mij heel diep geraakt heeft en dat heeft voornamelijk met de geschiedenis van het land te maken. Wat zijn hier vreselijke dingen gebeurd, en wat is dat nog allemaal kortgeleden gebeurd. Ik spreek nu over de oorlog die gevoerd is eind jaren '80. Tijdens deze oorlog is eenderde van de Cambodjaanse bevolking dood gegaan, EENDERDE (!),

Voor dat ik naar Cambodja ging, wist ik dat hier een oorlog was geweest, maar daar had je ook alles mee gezegd. Wat mijn heel erg geholpen heeft om inzicht te krijgen in de oorlog, is het boek dat ik in Laos gelezen heb. Het boek heet, 'Eerst doodden ze mijn vader'. Het is geschreven door een vrouw die de oorlog overleefd heeft. Nu, na dik drie weken door Cambodia te hebben gereisd weet ik wat voor vreselijke dingen zich hier afgespeeld hebben. En kreeg het verhaal in het boek echt een gezicht. Ik vind het nog steeds bizar dat wij hier tijdens de geschiedenis lessen niets over geleerd hebben.

In Cambodia zijn Marysa en ik begonnen in Siem Reap, dé plek van Ankor Wat. Drie dagen hebben we besteed aan het bezoeken van deze geweldige tempels en de omgeving. De eerste dag zijn we begonnen met zonsopgang, de gehele dag zijn we rondgebracht door onze tuktukdriver die we ontmoet hadden in de nacht dat we aangekomen waren in Siem Reap. Onze eerste dag hebben we de hele dag bij hen thuis doorgebracht. De hele dag eten, drinken en lachen.
De tempels die we bezocht hebben waren indrukwekkend en ontzettend mooi. Zo onvoorspelbaar hoe dit jaren geleden gebouwd is.
De tweede dag zijn we er op de fiets op uit getrokken en op de laatste dag hebben we nog één tempel bezocht en zijn we naar het landmijnmuseum gegaan.
Dit museum is opgericht door een Cambodjaanse man die na de oorlog is begonnen met het opruimen van de duizenden landmijnen die in het land liggen, en deze zijn nog lang niet allemaal opgeruimd. Hij is individueel met huis-tuin-keuken gereedschap begonnen. Ondertussen is heeft hij hulp en heeft hij verschillende prijzen ontvangen. Normaal is de eigenaar zelf ook vaak aanwezig in het museum, maar nu was hij op vakantie.
Het mooiste aan het museum vond ik het opvanghuis wat hieraan verbonden is, samen met zijn vrouw hebben zij een opvanghuis opgericht voor slachtoffers van landmijnen. Deze kinderen krijgen de mogelijkheid om weer naar school te gaan.
In het museum heb ik armbandjes gekocht die gemaakt zijn door de kinderen die hier wonen.

Na Siem Reap zijn we naar Phnom Penh gegaan, hier hebben we als eerste 'the Killingfields' bezocht, hier zijn tijdens de oorlog duizenden personen vermoord. Na de oorlog zijn in dit gebied veel massagraven gevonden. Nadat we een korte intro film hadden gezien en het museum hadden bezocht zijn we met een audiotour door de killingfields gelopen.
Al te tijd dat ik hier rondgelopen heb, heb ik kippenvel over mijn hele lichaam gehad en geregeld de tranen in mijn gevoeld. De manier waarop deze mensen aan hun einde zijn gekomen, zijn verschrikkelijk en onmenselijk. Ik kies er daarom ook voor om hier niet verder op in te gaan. Ik vond de tour ontzettend goed, omdat het heel duidelijk uit werd gelegd en je echt een beeld kreeg van hoe het hier aan toe is gegaan. Tijdens ons bezoek was er een generale repetitie voor de dag erna, dan werd de jaarlijkse herdenking gevierd.
Toen we terugkwamen bij onze tuktukdriver vroeg hij dood leuk of we naar de shootingfields wilden. Hier hebben we mooi voor bedankt. Ik was namelijk helemaal leeggezogen en kon alleen maar denken aan de vre-se-lijke dingen die hier in de jaren '80 zijn gebeurd en aan wat voor vreselijk einde onschuldige mensen zijn gekomen. En het aller ergste vind ik nog dat dit allemaal door landgenoten is gebeurd die onder leiding stonden van Pol Pot.

De volgende dat zijn we naar het S21-museum geweest. Dit museum is gevestigd in een vroeger schoolgebouw dat tijdens de oorlog als gevangenis is gebruikt. Ook hier heb ik de hele tijd kippenvel gehad. Tijdens de oorlog is alles vastgelegd wat er gebeurd is, van ieder persoon is er een dossier en zijn er van alles foto's gemaakt. En dit werd allemaal vrijgegeven in dit museum. De vroegere klaslokalen zijn gebruikt als cellen en als massacellen. In sommige klaslokalen zijn eenpersoonscellen gemaakt, of van hout of van steen. Ik kon moeilijk in deze cellen blijven staan, zo klein, zo vreselijk en dat te bedenken dat mensen hier dagen in vast zaten. Veel mensen die in deze gevangenis zaten zijn vervoerd naar de killingfields om hier vermoord te woorden. De reden? Zo bizar, alles werd aangegrepen, brildragers, leraren, intellectuelen, iedereen die er voor kom zorgen om Pol Pot te stoppen, iedereen die Pol Pot als vijand zou kunnen ervaren. Duizenden-miljoenen onschuldige mensen zijn om het leven gekomen onder het regime van Pol Pot door de Khmer Rouge. Door landgenoten die gehersenspoeld zijn door de leiders van Khmer Rouge.

Na deze indrukwekkende dagen was het tijd voor ontspanning en relaxing. Even mijn hoofd weer op nul zetten zonder ergens aan te hoeven denken.
We zijn vier dagen maar Koh Rong geweest, we zijn eerlijk gezegd met één nacht in Koh Rong Samloem begonnen, maar het was hier lager dan laag seizoen, daarom zijn we de volgende dag naar Koh Rong gegaan. Ontzettend mooi en heerlijk relax. Op een andere manier back to the basics. Alleen in de nacht elektriciteit, waardoor je in de ochtend zwetend wakker wordt, omdat de ventilator gestopt is.
Heerlijk even aan ons kleurtje kunnen werken en 1 dag zijn we met de groep gaan vissen op de zee. In het begin zag ik dit niet zo zitten, maar nadat ik mijn eerste vis had gevangen, vond ik het ontzettend leuk. Ik heb er in totaal 4 gevangen! :)
De gevangen vis hebben we meegenomen naar het strand waar de tourguides deze voor ons op de bbq hebben gelegd en wij deze heerlijk opgegeten hebben.

Vanuit Koh Rong zijn we naar Kampot en Kep gegaan, uit de drukke steden, het drukke eiland door naar een rustig gebied. Kampot was geweldig, we zijn er een dag op de fiets uittrokken, wat erg warm. Ik heb ondervonden dat de fietsen in Azië niet de beste zijn, de fietsen hebben geen of geen werkende versnellingen en je krijgt ontzettende pijn aan je kont, hahaha. Maar je ziet wel ontzettende mooie dingen.
Verder hebben we de Bokor Hill geweest, een onwijs groot national park, waar we ontzettend mooi uitzicht hadden over Kampot en de zee. Ontzettend mooi.
Van Kampot naar Kep, hier kwamen we terecht in een klein hostel, we de enige gasten waren. Kep staat bekend om zijn krab, dit hebben we hier ook heerlijk gegeten. Verder was het hier nog lager dan laag seizoen, hebben we een storm meegemaakt waardoor we 24 uur geen elektriciteit hadden en hadden we ook geen geluk met het weer, waardoor we niet op het strand hebben kunnen liggen.
Op onze laatste dag die we in Cambodia hebben doorgebracht hebben we de film 'De Killingfields' gezien. Dit was weer onwijs indrukwekkend. Maar ik raad deze film iedereen aan, het geeft je absoluut een duidelijk beeld van de vreselijke dingen die in het mooie Cambodja zijn gebeurd.

Ik hoop dat jullie een beetje begrijpen wat Cambodia met mij heeft gedaan, ik denk echt dat dit een land is waar je geweest moet zijn om dit te begrijpen.

Ik ben nu van mijn laatste momenten in Vietnam aan het genieten, maar zal snel weer voet zetten op Nederlandse aarde, hihi.

Zie jullie snel.

Dikke zoen uit Vietnam