De eerste week
Door: Pi Deb
Blijf op de hoogte en volg Debbie
13 Januari 2014 | Thailand, Phuket
Wauw!!!
Waar moet ik beginnen?
Vooraan dan maar? Hihi!
Dinsdag heb ik de introductie gehad van Jib. Zij kwam bij mij thuis om uitleg te geven over het project en over Balong Pitak, de locatie waar ik mijn vrijwilligerswerk uit zal gaan voeren.
Nadat we mijn kleren gecheckt hebben, zijn we Phuket ingegaan, hier hebben we heerlijk geluncht, lees Thais gegeten en heb ik de andere vrijwilligster, Sophie, leren kennen.
Samen hebben we de stad verkend en heeft Jib ons de belangrijke plekken van Phuket laten zien.
's Avonds lekker op tijd naar bed, jetlag!!! En... Morgen de eerste dag in het centrum.
Oh wauw, what a day!
Woensdag 8januari heb ik mijn eerste dag gehad as a teacher in a day-care-center. Ik ben verliefd! Hahaha wat een leuke kinderen daar. Ik kwam daar en werd door iedereen begroet, de manager, Pi Jeed, was ook daar. Wat een lieve vrouw! En ja! Jullie hebben al allemaal gemerkt dat zij verslaafd is aan 1 foto's maken en 2 deze op Facebook zetten! Haha. Mijn timeline heeft nog nooit zo vol gestaan!
Al snel kwam mijn coördinator, Jib, ook aan bij het centrum. Zij heeft mij wegwijs gemaakt en alles uitgelegd. De rondleiding was snel voorbij, het is er namelijk niet normaal klein. En dan te bedenken dat er 50 kids opgevangen kunnen worden. Ze rollen bijna over elkaar heen. Vandaag waren er 40 kinderen, allemaal van die kleine lieve kinderen tussen de 2 en de 5 jaar, die al een heel leven achter de rug hebben. Ze komen allemaal uit een hele arme familie, er zitten kinderen bij die in de gevangenis geboren zijn. Deze kinderen blijven tot hun 2e jaar bij hun moeder in de gevangenis, daarna moeten ze eruit en komen ze naar het day-care-center.
Er werd meteen geknuffeld, geaaid, gedanst, gesprongen, de glimlach op de gezichten van deze kindjes, daar doe je het voor, wauw! Hier zijn bijna, nee hier zijn geen woorden voor.
Jib heeft mij uitgelegd wat er allemaal gedaan wordt op een dag, tussen 8 en 9 worden de kinderen bij het centrum afgezet, om 9 uur wordt er een ochtenddans gedaan, dan krijgen ze een snack, om 10 uur krijgen de kinderen les, om 11 uur krijgen ze eten, hierna worden ze gedoucht en gaan ze slapen. Mijn dag zit er dan op. Tussendoor heb ik als vrijwilligster de tijd om een activiteit te doen met de kinderen, ik mag ze Engelse les geven, maar ik mag daarnaast doen wat ik wil met de kinderen. Ik zal hier maar eens goed over na gaan denken.
Uiteindelijk heeft deze woensdag er totaal anders uit gezien. De tandarts kwam namelijk langs in het centrum, ja jullie zullen vast al foto's voorbij zien komen. Er zitten een aantal kinderen bij die hele slechte tanden hebben. Nadat de tandarts uitgelegd had wat ze ging doen, werden de kinderen 1 voor 1 naar voren roepen. De tandarts behandelde de tanden van de kids en ik mocht ze een cadeautje geven, een beker met tandpasta en een tandenborstel.
Toen de tandarts weg was, kwamen er nog een aantal 'guests' langs. Zij kwamen eten en geld doneren.
Ik zal een beetje uitleggen, hoe het day-care-center aan de spullen voor de kinderen komt.
Balong Pitak, zoals het centrum heet, leeft van een foundation. Iedere maand krijgen zij geld gestort door bepaalde mensen, zij zorgen ervoor dat er eten, drinken en verschillende spellen en de andere benodigdheden gekocht kunnen worden. Zonder hen, kan het centrum niet rondkomen. Het is nu nog steeds moeilijk om rond te komen. De twee centra, Balong Pitak en het Holland House (hier worden kinderen ook 's nachts opgevangen) moeten het hebben van de 'guests' die veel aan de kinderen schenken. Zijn zorgen ervoor dat er eten is, dat de kinderen kunnen drinken en dat ze kunnen spelen.
Hieruit begrijp je dan ook dat deze gasten heel belangrijk zijn. Zodra zij binnen komen, worden de activiteiten die op dat moment ondernomen worden stil gelegd en gaat alle aandacht maar de gasten. De kinderen zingen, dansen en bedanken de gasten. De gekregen spullen worden uitgestald op en tafel en er worden foto's genomen, veeeel foto's! Wanneer de gasten weg zijn, worden de activiteiten weer opgepakt.
Dit kan makkelijk 3 keer op een ochtend gebeuren.
Na het werk heb ik afgesproken met Sophie en Vee, de andere vrijwilligster van het Holland House, zij is hier nu voor de tweede keer. Beiden komen uit Frankrijk, maar Vee woont in Brussel.
Vee is onze personal touroperator, zij is al meerdere keren in Phuket en Thailand in het algemeen geweest.
Je vraagt je vast af, hoe ik me iedere keer verplaatst, nah dat gaat voornamelijk met een motorbiketaxi. En, als je terug denkt aan mijn vorige blog, is dat iedere keer een beleving in het verkeer van Phuket. Ik vind het helemaal geweldig!
Vanuit Project Abroad, de vrijwilligersorganisatie waarmee ik in Thailand ben, zijn afspraken gemaakt over de kosten van een ritje. Chillllll!
Het diner was heerlijk, Thais, hmmmmm, yummie!
Time to sleep! :)
Donderdag was ook een andere dag als zou moeten zijn. Dat heeft ermee te maken dat het vrijdag Children's day was in het centrum. In Thailand wordt ieder jaar in de tweede week van januari Children's day gevierd. Omdat het centrum dan gesloten is, werd het op vrijdag gevierd.
Er wordt groots uitgepakt. Er is een serieuze ceremonie, maar daarnaast zijn er voornamelijk optredens en eten, veeeeel eten.
En voor de optredens moet geoefend worden. Dit stond centraal voor de donderdag. De kinderen die niet mee deden aan de optredens, werden een beetje aan hun lot over gelaten. Hier heb ik me voornamelijk over ontfermd, we hebben veel gespeeld.
Dus vrijdag de Children's day. Locatie Holland House, het werd daadwerkelijk omgebouwd tot een zaal waar een voorstelling plaats vond. Serieuze praatjes, dans, zag, optredens en veeeel cadeautjes. Ik voelde me net Sinterklaas zoveel cadeaus mocht ik namens de 'guest' uitdelen, want ook deze dag kon alleen ontstaan door de donaties van iedereen.
Om 1 uur, weekend! Op naar Central Festival, het grote shopping center van Phuket. Geshopt, rondgelopen, Starbucks en als kers op de taart, Sushi!
Ja, dat is wel een beetje waar het hier om draait, eat, sleep, volunteer, repeat, hihi!
Ik moet eerlijk toegeven dat ik het echt een eer vind dat ik dit voor de kinderen kan doen. Er voor ze zijn, liefde geven, een aai over de bol, een knuffel, gewoon lijfelijk aanwezig zijn, wauw!
En de liefde die je terug krijgt is helemaal niet te beschrijven.
Het communiceren is moeilijk, liefde is de oplossing, ik heb het gemerkt. Ik ga nog 3 mooie weken tegemoet!
In het weekend ben ik lekker naar Phi Phi Island geweest. VAKANTIE. Paradise bestaat!
Met een ferry heen, hotel gezocht, omgekleed, lekker op het strand gelegen, gegeten, gefeest, gedanst, buckets gedronken. GENIETEN.
Dat is wat ik doe, iedere seconde dat ik hier ben.
Ik weet dat ik al een lang verhaal heb geschreven en ik weet ook dat ik de helft nog niet in het blog heb staan, maar sommige dingen zijn gewoon niet te beschrijven.
Ik ben echt dankbaar dat ik dit mee mag maken, ik vind het geweldig.
Oh ja, ik heb nog 1 vraagje, is het bij jullie ook nog 31 graden 's avonds om 21.45 uur? Hihi
Love you!!
Waar moet ik beginnen?
Vooraan dan maar? Hihi!
Dinsdag heb ik de introductie gehad van Jib. Zij kwam bij mij thuis om uitleg te geven over het project en over Balong Pitak, de locatie waar ik mijn vrijwilligerswerk uit zal gaan voeren.
Nadat we mijn kleren gecheckt hebben, zijn we Phuket ingegaan, hier hebben we heerlijk geluncht, lees Thais gegeten en heb ik de andere vrijwilligster, Sophie, leren kennen.
Samen hebben we de stad verkend en heeft Jib ons de belangrijke plekken van Phuket laten zien.
's Avonds lekker op tijd naar bed, jetlag!!! En... Morgen de eerste dag in het centrum.
Oh wauw, what a day!
Woensdag 8januari heb ik mijn eerste dag gehad as a teacher in a day-care-center. Ik ben verliefd! Hahaha wat een leuke kinderen daar. Ik kwam daar en werd door iedereen begroet, de manager, Pi Jeed, was ook daar. Wat een lieve vrouw! En ja! Jullie hebben al allemaal gemerkt dat zij verslaafd is aan 1 foto's maken en 2 deze op Facebook zetten! Haha. Mijn timeline heeft nog nooit zo vol gestaan!
Al snel kwam mijn coördinator, Jib, ook aan bij het centrum. Zij heeft mij wegwijs gemaakt en alles uitgelegd. De rondleiding was snel voorbij, het is er namelijk niet normaal klein. En dan te bedenken dat er 50 kids opgevangen kunnen worden. Ze rollen bijna over elkaar heen. Vandaag waren er 40 kinderen, allemaal van die kleine lieve kinderen tussen de 2 en de 5 jaar, die al een heel leven achter de rug hebben. Ze komen allemaal uit een hele arme familie, er zitten kinderen bij die in de gevangenis geboren zijn. Deze kinderen blijven tot hun 2e jaar bij hun moeder in de gevangenis, daarna moeten ze eruit en komen ze naar het day-care-center.
Er werd meteen geknuffeld, geaaid, gedanst, gesprongen, de glimlach op de gezichten van deze kindjes, daar doe je het voor, wauw! Hier zijn bijna, nee hier zijn geen woorden voor.
Jib heeft mij uitgelegd wat er allemaal gedaan wordt op een dag, tussen 8 en 9 worden de kinderen bij het centrum afgezet, om 9 uur wordt er een ochtenddans gedaan, dan krijgen ze een snack, om 10 uur krijgen de kinderen les, om 11 uur krijgen ze eten, hierna worden ze gedoucht en gaan ze slapen. Mijn dag zit er dan op. Tussendoor heb ik als vrijwilligster de tijd om een activiteit te doen met de kinderen, ik mag ze Engelse les geven, maar ik mag daarnaast doen wat ik wil met de kinderen. Ik zal hier maar eens goed over na gaan denken.
Uiteindelijk heeft deze woensdag er totaal anders uit gezien. De tandarts kwam namelijk langs in het centrum, ja jullie zullen vast al foto's voorbij zien komen. Er zitten een aantal kinderen bij die hele slechte tanden hebben. Nadat de tandarts uitgelegd had wat ze ging doen, werden de kinderen 1 voor 1 naar voren roepen. De tandarts behandelde de tanden van de kids en ik mocht ze een cadeautje geven, een beker met tandpasta en een tandenborstel.
Toen de tandarts weg was, kwamen er nog een aantal 'guests' langs. Zij kwamen eten en geld doneren.
Ik zal een beetje uitleggen, hoe het day-care-center aan de spullen voor de kinderen komt.
Balong Pitak, zoals het centrum heet, leeft van een foundation. Iedere maand krijgen zij geld gestort door bepaalde mensen, zij zorgen ervoor dat er eten, drinken en verschillende spellen en de andere benodigdheden gekocht kunnen worden. Zonder hen, kan het centrum niet rondkomen. Het is nu nog steeds moeilijk om rond te komen. De twee centra, Balong Pitak en het Holland House (hier worden kinderen ook 's nachts opgevangen) moeten het hebben van de 'guests' die veel aan de kinderen schenken. Zijn zorgen ervoor dat er eten is, dat de kinderen kunnen drinken en dat ze kunnen spelen.
Hieruit begrijp je dan ook dat deze gasten heel belangrijk zijn. Zodra zij binnen komen, worden de activiteiten die op dat moment ondernomen worden stil gelegd en gaat alle aandacht maar de gasten. De kinderen zingen, dansen en bedanken de gasten. De gekregen spullen worden uitgestald op en tafel en er worden foto's genomen, veeeel foto's! Wanneer de gasten weg zijn, worden de activiteiten weer opgepakt.
Dit kan makkelijk 3 keer op een ochtend gebeuren.
Na het werk heb ik afgesproken met Sophie en Vee, de andere vrijwilligster van het Holland House, zij is hier nu voor de tweede keer. Beiden komen uit Frankrijk, maar Vee woont in Brussel.
Vee is onze personal touroperator, zij is al meerdere keren in Phuket en Thailand in het algemeen geweest.
Je vraagt je vast af, hoe ik me iedere keer verplaatst, nah dat gaat voornamelijk met een motorbiketaxi. En, als je terug denkt aan mijn vorige blog, is dat iedere keer een beleving in het verkeer van Phuket. Ik vind het helemaal geweldig!
Vanuit Project Abroad, de vrijwilligersorganisatie waarmee ik in Thailand ben, zijn afspraken gemaakt over de kosten van een ritje. Chillllll!
Het diner was heerlijk, Thais, hmmmmm, yummie!
Time to sleep! :)
Donderdag was ook een andere dag als zou moeten zijn. Dat heeft ermee te maken dat het vrijdag Children's day was in het centrum. In Thailand wordt ieder jaar in de tweede week van januari Children's day gevierd. Omdat het centrum dan gesloten is, werd het op vrijdag gevierd.
Er wordt groots uitgepakt. Er is een serieuze ceremonie, maar daarnaast zijn er voornamelijk optredens en eten, veeeeel eten.
En voor de optredens moet geoefend worden. Dit stond centraal voor de donderdag. De kinderen die niet mee deden aan de optredens, werden een beetje aan hun lot over gelaten. Hier heb ik me voornamelijk over ontfermd, we hebben veel gespeeld.
Dus vrijdag de Children's day. Locatie Holland House, het werd daadwerkelijk omgebouwd tot een zaal waar een voorstelling plaats vond. Serieuze praatjes, dans, zag, optredens en veeeel cadeautjes. Ik voelde me net Sinterklaas zoveel cadeaus mocht ik namens de 'guest' uitdelen, want ook deze dag kon alleen ontstaan door de donaties van iedereen.
Om 1 uur, weekend! Op naar Central Festival, het grote shopping center van Phuket. Geshopt, rondgelopen, Starbucks en als kers op de taart, Sushi!
Ja, dat is wel een beetje waar het hier om draait, eat, sleep, volunteer, repeat, hihi!
Ik moet eerlijk toegeven dat ik het echt een eer vind dat ik dit voor de kinderen kan doen. Er voor ze zijn, liefde geven, een aai over de bol, een knuffel, gewoon lijfelijk aanwezig zijn, wauw!
En de liefde die je terug krijgt is helemaal niet te beschrijven.
Het communiceren is moeilijk, liefde is de oplossing, ik heb het gemerkt. Ik ga nog 3 mooie weken tegemoet!
In het weekend ben ik lekker naar Phi Phi Island geweest. VAKANTIE. Paradise bestaat!
Met een ferry heen, hotel gezocht, omgekleed, lekker op het strand gelegen, gegeten, gefeest, gedanst, buckets gedronken. GENIETEN.
Dat is wat ik doe, iedere seconde dat ik hier ben.
Ik weet dat ik al een lang verhaal heb geschreven en ik weet ook dat ik de helft nog niet in het blog heb staan, maar sommige dingen zijn gewoon niet te beschrijven.
Ik ben echt dankbaar dat ik dit mee mag maken, ik vind het geweldig.
Oh ja, ik heb nog 1 vraagje, is het bij jullie ook nog 31 graden 's avonds om 21.45 uur? Hihi
Love you!!
-
13 Januari 2014 - 17:59
Geronimo:
Debbie,
Super mooi geschreven! En op facebook te zien is de omgeving ook fantastisch! Wat een paradijsje;)
Die kinderen zijn ook super schattig op de foto's.
Een hele mooi ervaring waar je nog veel aan gaat hebben in je verdere leven.
Keep on going girl!!
Geronimo -
13 Januari 2014 - 18:07
Anke:
Ohhhhh wauwwwww!!! Heb hier geen andere woorden voor! Super om te horen dat je zo geniet, dat zien we dan ook volop terug aan je gezicht op de foto's! Ik hoef dus niet meer te zeggen 'geniet ervan'. Dus daarom zeg ik: veeeeeeel plezierrrrrrr!!!! Xxxxx -
13 Januari 2014 - 19:11
Wilma:
Leuk om je belevenissen te lezen, blijven enjoyen! -
13 Januari 2014 - 19:13
Ronnie:
Goed om te horen dat je het naar je zin hebt. Het is je gegund.
Dikke knuffel, Ronnie -
13 Januari 2014 - 19:14
Ronnie:
Oh... en nee, geen zomerse temperaturen hier. Wij moeten 's morgens de autoruiten krabben!
Ronnie -
13 Januari 2014 - 21:15
Chantal:
Geniet van elk moment, niemand die het je kan afnemen! -
13 Januari 2014 - 21:43
Esther:
Debbie, wat fijn om te lezen dat het je zo goed bevalt daar.
Blijkbaar is er altijd wel iets te beleven :-)
Blijf er vooral van genieten, groetjes -
13 Januari 2014 - 21:45
Loes:
Wat fijn om te horen en te zien dat je het zo goed naar de zin hebt.ik vind het leuk om al die foto's op facebook te zien. wat doe je daar toch heerlijk werk. geniet ervan en geef de kids daar een dikke knuffel van mij. groetjes uit het koude Blerick.xxx -
14 Januari 2014 - 09:35
Desi:
Leuk om herkenbare plekjes te zien op fotos! Ga je bangkok nog bezoeken? Mag je echt niet overslaan! Te gekke stad met prachtige tempels.
Vrijwilligers werk doen zal je altijd bij blijven. Heb ik in n olifanten opvang gedaan. Doet je neus trouwens geen zeer van alle heftige etensgeuren?? Leuk om je te volgen meis! X -
14 Januari 2014 - 17:46
Sanne:
Wat super om te horen en zien dat je het daar zo aan het genieten bent :)! De foto's zijn echt geweldig! Echt heel bijzonder en mooi wat je voor deze kinderen kunt betekenen :)! Daar zijn inderdaad geen woorden voor! Heel erg veel plezier, meid! Liefs xxxx -
15 Januari 2014 - 14:08
Bernadette:
Wat een schatjes op die foto's, ik snap dat je helemaal verliefd bent, ze zijn om op te vreten. Zet die stijl/krultang maar op marktplaats want die heb jij helemaal niet nodig, je ziet er stralend uit. Blijf lekker genieten. Dan zet ik straks de verwarming weer wat hoger en de kaarsjes aan, klinkt ook gezellig, toch .... -x- -
15 Januari 2014 - 18:04
Steffi:
Wauuuuwwwwwwieeeee! Hulemaol te gek um al dien ervaringe te laeze!
Gans fantastisch! Heerlijk van genete! Ma det geit hulemaol lukke! Dieke x -
16 Januari 2014 - 10:22
Dé:
Ha Debbie,
Een mooie wereld, daar ver weg in Azië. Ben een beetje jaloers op je, klein beetje maar hoor! Geniet van alles om je heen, dikke kus Dé -
17 Januari 2014 - 10:50
Esther Klein:
Ha Debbie,
Geweldig al die mooie indrukken en ervaringen! Blijf vooral schrijven;dan genieten we hier op afstand mee!
Enjoy xxx Esther -
17 Januari 2014 - 11:29
Peet:
Ha lieve Debbie, erg leuk om jouw belevenissen te lezen en het klinkt ook nog eens allemaal super! Genieten! mooi avontuur! Wat een schattige kids. Die zijn ook vast helemaal dol op jou! Dieke knoedel veur dich, Peet -
17 Januari 2014 - 17:52
Marina Klaassen:
Ha die Debbie,
Wat fijn dat je het zo naar je zin hebt. Geniet van elk moment.
Ben benieuwd naar je nieuwe ervaringen. Succes!
Groetjes Marina x -
20 Januari 2014 - 14:41
Debbie Schreurs:
Wauw! Wat een mooie reacties allemaal! Dank jullie wel! Dikke kus voor jullie! Xx -
12 Februari 2015 - 14:36
Hans Van Schaik:
Hallo,
Wij zijn een gezin met een thais adoptie meisje ( Jade ) ik heb gelezen over childcare in Phuket Town en heb lourika reinders een mail gestuurd maar nooit meer iets gehoord. Denk dat het mailadres niet meer juist is.
Wij gaan dit jaar weer naar PHuket en willen graag wat doen ( tandpasta, kleren , puzzels ) voor de kinderen.
Heb jij voormij het mailadres van childcare in phuket Town, zodat wij een mail kunnen sturen om er achter te komen wat ze allemaal kunnen gebruiken?
Alvast bedankt
Groetjes,
familie van Schaik -
12 Februari 2015 - 17:19
Debbie Schreurs:
Beste familie Schaik,
Wat mooi dat jullie dit doen!
Op dit moment heb ik geen e-mailadres voor u. Ik wil hier wel voor u achteraan gaan, maar ik ben nu onderweg op vakantie. Wanneer ik terug ben, zal ik er voor u achteraan gaan en zal ik u een e-mailadres zenden.
Als u zo vriendelijk zou willen zijn om uw gegevens naar mijn e-mailadres te sturen, zorg ik dat u de gegevens krijgt. dwjm.schreurs@gmail.com
U hoort van mij.
Groetjes
Debbie
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
